วันพฤหัสบดีที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 2022

พระเจ้าประทานความพอใจเมื่อสตรีใส่กระโปรงและชุดที่ยาวขึ้น

ข้อความจากวิญญาณบริสุทธิ์ถึงวาเลนติน่า ปาพากนา ในซิดนีย์ ออสเตรเลีย

ในช่วงเช้าตอนแรก ขณะที่ทรมานเพื่อจิตใจ มาลาคารปรากฏตัวและขอให้ฉันไปกับเขา

เขาพามาถึงสวรรค์ ไปยังสวนแห่งสวรรค์ และในพื้นหลังฉันสามารถเห็นตึกใหญ่ได้

มีนักบุญมากมายอยู่ในสวน ทุกคนใส่วุฒิธารที่งามและขาว ส่วนฉันก็เห็นพระเจ้าพ่อทรงยืนระหว่างพวกเขา และกำลังคุยกับพวกเขา แล้วฉันก็สามารถเห็นพระเยซูเป็นเด็กหนุ่มที่มีผมสีบลอนด์สั้นคลื่นงาม เขาอยู่ร่วมกันกับพระเจ้าพ่อ ผู้ทรงให้วัตถุโลหะสีเงินในมืออันศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซู วัตถุนี้มีแสงกลางและล้ำค่าความใหญ่มากกว่านิ้วหนึ่ง แต่ไม่ใช่น้ำนับ ฉันไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรก็ตาม

ต่อมา พระเยซูทรงพูดกับพระเจ้าพ่อว่า “ขอบคุณมาก”

ฉันได้ยินว่าพระเจ้าพ่อทรงสั่งให้พระเยซูนำวัตถุนี้ไปให้ผู้ใดคนหนึ่ง

พระเยซูกลับมาหาฉันและตรงพูดว่า “วาเลนติน่า! คุณจะเดินทางกับข้าไหม? มาด้วยกัน”

“ใช่ ข้าไปด้วยพระองค์ พระเจ้า” ฉันกลับว่าผู้

เราเริ่มเดินทาง และเมื่อเดินถึงครึ่งหนึ่งของเส้นทาง พระเยซูทรงหยุดและตรงพูดว่า “ไม่! ข้าพระเจ้าเปลี่ยนใจแล้ว ข้าต้องกลับไป”

“เรากลับไปกันเลย ข้าจะต้องคืนวัตถุนี้ให้พระเจ้าพ่อของข้า”

“คุณจะเดินทางกับข้าครึ่งหนึ่งได้ไหม?”

“ใช่” ฉันกลับว่า

เราเดินกลับมากลางการพูดคุย และทันทีที่นั้น เราพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่เดียวกันกับจุดเริ่มต้นของเส้นทาง

พระเยซูตรงพูดว่า “ขอบคุณมากที่คุณเดินทางมาเป็นครึ่งหนึ่งด้วยข้า”

“ฉันยิ่งดีใจในการทำเช่นนี้” ฉันกลับว่าผู้

เราเดินอยู่ระหว่างคนศักดิ์สิทธิ์มากมาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสตรี พระเยซูทรงขึ้นไปยังพระเจ้าพ่อและคุยกับเขา

ขณะที่ฉันรออยู่ กลุ่มของนักบุญหญิงมาประชุมกันมาใกล้ฉัน พวกเธอกลับมองฉัน และด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง ฉันได้ยินพวกเธอกล่าวว่า “โอ๊ะ ให้เราเอามาตัดกระโปรงของวาเลนตีนาก่อน”

“เธอไม่ใส่วุฒิธารที่ยาวลงมาถึงเท้า”

ฉันเห็นว่านักบุญหญิงทุกคนใส่ชุดยาวถึงพื้นดินทั้งหมด

เธอเริ่มวัดความยาวของกระโปรงฉันด้วยแผ่นวัด และพวกเธอกลับมาร่วมกันอย่างน่าสงสัยและรักใคร่กับฉัน

หนึ่งในผู้หญิงแสดงให้เห็นว่ากระโปรงของฉันควรรยาวเพิ่มอีกกี่เซนติเมตร และต้องมีผ้าเสื้อเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าไร เธอกลับถือแผ่นวัดขึ้นมาและบ่งชี้ให้เห็นว่าต้องเพิ่มประมาณยาว 20 เซนติเมตรเธอกล่าวว่า “กระโปรงของเธอนั้นต้องมีผ้าเสื้อเพิ่มเติมถึงนี้”

แล้วพวกเขาก็บอก “ประโยคของเธอสั้นเกินไป! เธอย่อมต้องสวมให้ยาวขึ้น!”

ฉันดูที่ประโยคที่ฉันกำลังสวมอยู่และเห็นว่าเป็นประโยคสีฟ้าเบาๆ ที่ฉันปกติจะสวมเมื่ออยู่บ้าน

พวกเขาบอก “มันดีกว่าฉันต้องสวมให้ยาวขึ้น เราอธิษฐานว่าทุกผู้หญิงควรรับประโยคที่ยาวเพื่อปิดขา ไม่ใช่เสื้อผ้า แต่เป็นกระเป๋าหรือประโยค”

“โอ! นี่แปลกใจมาก!” ฉันบอก

“ดีที่เราบอกเธอ ให้มีตัวผ้าเพิ่มเติมเท่านี้ เพื่อปิดขา เธอย่อมต้องซื้อประโยคหรือทำเอง”

“เธอน่าจะไปทำ!”

ไม่ใช่นักบุญของเราที่บอกฉันโดยตรง แต่ผู้หญิงศรัทธาบอกฉัน ฉันประหลาดใจและคิดว่า ‘พวกเธอรู้ทุกอย่าง’ เป็นเรื่องสำคัญมากที่ผู้หญิงต้องสวมประโยคที่ยาว เพื่อให้นักบุญของเราประสงค์

หลังจากนั้น ฉันกลับบ้าน และในเวลานี้ฉันก็อยู่กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นมา

ต่อมาความเข้าใจของฉันได้รับการสว่างโดยจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ว่าเป็นแผนงานทั้งหมดของพระเจ้า เพื่อให้กลับไปยังผู้หญิงศรัทธาเพื่อพวกเธอจะบอกฉันอย่างไรที่ผู้หญิงควรรับประโยคและกระเป๋าที่ยาว ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าพึงพระเจ้า

แหล่งที่มา: ➥ valentina-sydneyseer.com.au